Bırakın dede ile torun arasındaki çatışmayı, iki kardeş arasında bile ciddi iletişim sorunları yaşanıyor.
Günümüzde gelişen ve değişen yaşam koşullarının aile ve eğitim hayatına yansımaları da ciddi boyutlarda olmuştur.
Ataerkil toplum yapısı, hızla çocuğun kararlarının hâkim olduğu bir toplum yapısına dönüşmektedir.
Küçük yaşlardan itibaren çocuklara verilen sınırsız imtiyazlar ilerleyen yıllarda çok büyük problemlere yol açmaktadır.
Çocukluk döneminde her isteği koşulsuz yerine getirilen çocuk, durması gereken yeri bilememektedir.
Elinden oyuncağı alındığında hırçınlaşan, çığlık atan bir çocuk gençlik yıllarına geldiğinde öğretmenine ve çevresine şiddet göstermekte hatta ve hatta işi cinayet boyutlarına kadar taşımaktadır.
Bu sorunun sebepleri incelediğinde ise çocuk yetiştirirken yaptığımız yanlışlar zinciri karşımıza çıkmaktadır.
Benim çocuğum yapmaz diyerek hep karşı tarafta aranılan kusurlar, günün birinde halının altına süpürdüğümüz tozlar gibi karşımıza çıkacaktır.
Bu evre, yerini zamanla bu çocuk artık beni dinlemiyor, söz geçiremiyorum cümleleri ile devam ederek bir facia ile sonuçlanacaktır.
Peki, bu sorunu çözmek için ne yapılmalı?
Her şeyden önce çocuklarımız ile etkili ve nitelikli bir iletişim ortamı oluşturulmalıdır.
Unutulmamalıdır ki çocuğun hayatındaki en etkili Okul, Aile kurumudur.
İyi bir Ailede Eğitim almış çocuk, bu kültürünü bir ayna göreviyle çevresine yansıtacaktır.
Unutmayalım!
Günümüzün çocukları, geleceğimizin emanetçileridir.
Ruhsal bunalım içinde boğulan Öğretmenler, Doktorlar ve Bilim insanları yetiştirmek yerine, mesleğini severek icra eden, mutlu ve merhamet sahibi gerçek insanlar yetiştirelim.