Peki neden önemlidir? Allah insanı özü-gür olarak yaratmış ve özü-gür olarak yaşamasını istemiştir. Bunu nereden çıkardın diye sorarsanız; kendi koyduğu ve uymasını istediği din konusunda bile zorlama ve baskıyı yasaklamışken(Bakara;256), inanıp inanmama konusunda kendisi Rab olmasına rağmen mecbur bırakmamışken (Kehf;29), biz kendi düşünce ve fikirlerimizde nasıl baskı, zorlama ve dayatma yapabiliriz ki, insanın özgürlüğünü nasıl elinden alabiliriz ki. İnsan özümde bolluk,güç,bereket ve gürlük olan bir varlıktır. Bu bolluk ve verimlilik ancak özgürlük ortamı sağlandığında ortaya çıkabilir. Fikirde, eylemde, bilimde, dinde, eserde kısacası hangi  alanda özgürlük sağlanırsa o alanda insanın gürlüğüne şahit olunur. Tabiki eserde ve eylemde güçlü-gür sonuçların ortaya çıkması öncelikle düşünce-inançta gürleşmeyle mümkündür.  Bunu bir ağaca benzetmek gerekirse kökü düşünce -inanç, meyvesi ise bilim-eserdir. 

Yani her meyve tohumunun içinde güçlü ve verimli bir ağaç olmak vardır. Özüne uygun (özgürlük ) ortamı sağlanırsa kökünü toprağa salar, dallarını göğe uzatır ve bol-güzel meyveler vererek bunu gerçekleştirir. Ama eğer şöyle olmaz, böyle düşünülmez, böyle soru sorulmaz, bunu yapamazsın,sapıtırsın gibi sözlü ve fiili engellerle köklerini keser, engellersek güdük kalır ya da çürür. 

Hıçbir fikirden, düşünceden, inançtan korkmaya gerek yoktur. Doğruysa yanlışımızı düzeltiriz, yanlışsa doğrumuzun doğruluğunu artırmış olur. 

Bilgeliğe giden yol, bizim düşüncemizin zıddı bile olsa her fikri-sözü dinleyebilmekten geçer(Zümer;18). 

Her sözü doğru olma ihtimali ile dinlenebildiği, herkesin fikrini ve inancını hiç tereddütsüz açıklayabildiği, fikirlerin ve inançların farklılığının kavga sebebi değil zenginlik olarak görüldüğü, zıt fikirlerin birbirini temizlediği-parlattığı, sorunların ortak çözüm önerileri ile çözüldüğü, hiç kimsenin fikrinin mutlak-değişmez doğru olmadığını anladığı, her bilenin üzerinde bir bilenin olduğunu kavradığı anlayışının hakim olduğu bir toplumda ve zamanda yaşamak duasıyla.