Dünyamız ve üzerinde yaşayan insanlar, kendini büyük gören, menfaatinden başka bir şey düşünmeyen, dünyayı istediği gibi yönetme hakkını kendinde gören, toplumların hayatlarına müdahale eden, kaynakları arsızca sömüren bir grup insan tarafından köleleşirilmiş durumdadır.

Biraz okuyup araştıran, büyük resmi farkeden herkes bu organize kötülük yapısını farkedecektir. Biraz daha araştırdığında her taşın altından onların çıktığını görecek, güçlerinin büyüklüğüne, ellerinin her yere uzanmasına şaşacak ve hatta biraz korkacaktır.

Gerçek büyük olanın kim olduğunu unuttuysa onları büyük ve yenilmez olarak görme durumuna bile gelebilecektir. Ya bu güç sahibi kötülük kaynağına boyun eğecek ve itaat edecek, ya da onun yenilmez olduğunu düşünüp mücadeleyi bırakacaktır.

Neden bu duruma geldi? Yapacağımız bir şey var mı? Mücadele işe yarar mı? Kazana bilir miyiz? Ne yapmalıyız?

Öncelikle şunu düşünmek gerekir, bizi köleleştiren zinciri nereye takmışlar, güçlerini nereden alıyorlar?

İnsanları bedeni/maddi/nefsi arzu ve istekler ile dünya sevgisi üzerinden köleleştirmişlerdir. Nefsi minik minik besleyerek öyle bir hale getirir ki, bencillik, kibir, bitmeyen istekler, herşeye sahip olmak isteme, ölümsüz bir hayat vd. Onlara köle olmanızın yolu nefsinize köle olmaktan geçmektedir.

Nefsinizin/egonuzun/kibrinizin kendi üzerinizdeki gücü nisbetinde onlar size güçlü görünecektir ve onlara köleliğin boyutunu belirleyecektir.

Zinciri nereye taktıkları anlaşıldında mücadele oradan başlar. İnsanları onların kölesi yapan zincirin anahtarı yine insanın kendisindedir. Nefsinin arzu ve isteklerini kontrol edebilen, dünyaya bağlanmayı dengeleyebilen bu kölelikten kurtulacaktır.

İnsan bunu farkettiğinde o kendini büyük ve güçlü görenlerin güçlerinin yok olduğunu görecektir. Bu iç aydınlanmayı yaşayan/nefsini kontrol eden Büyük olanın farkına varmış ve asıl mücadeleyi kazanmıştır.

Diğer aydınlanan insanları farketmeye başlamış, diğer insanları da kölelikten özgürlüğe, uykudan uyanmaya, karanlıktan aydınlığa taşıma derdine düşmüş, bu ışın etkisiyle dışındaki dünyada da kötülükle ve kötülerle nasıl mücadele edeceğinin farkına varmıştır.

 İnsan ancak kendine geldiğinde, Rabbine döndüğünde, dünyanın bir durak, ölümün hak, ahiretin asıl olduğunu anladığında tam olarak özgürleşebilecektir.

Rabbimizin Kur'an'da insanlara bildirmeye çalıştığı da özet olarak bu değil midir? Allah'a kul olmak demek, bu anlatmaya çalıştığımız köleliklerden kurtulup gerçek özgürlüğe ulaşmak değil midir?

Kurtuluşu da kaybedişi de, özgürlüğü de köleliği de, ahireti de dünyayı da insanın iradesine bırakan, en yakınına(kendi içine) yerleştiren Allah'a hamdolsun.