Her insanın, günah işleme ve sevap işleme, iyi insan olma ve kötü insan olma potansiyeli eşittir.

Hangi mesleğe sahip olursa olsun her insan mala tamah edebilir, kötü düşüncelere kapılabilir, yanlış davranışta bulunabilir.

Aslında hocalar da toplumdaki diğer insanlarla yaklaşık aynı oranda yanlış davranışta bulunuyorlar, ama hocalar rolleri gereği, dinin gereklerini sürekli olarak insanlara anlatmak, hatırlatmak durumunda olduklarından, insanların da haklı olarak onlardan üst düzey bir ahlak beklediklerinden dolayı, hocalar çok yanlış yapıyormuş gibi görünebilir.

Normalde çok kimse sigara içer, ama sigara içenleri tedavi eden Göğüs Hastalıkları hekimini insanlar sigara içerken görseler ayıplarlar. Hocaların durumu da bunun gibi.

Grigoriy Petrov’un, ‘’Beyaz Zambaklar Ülkesinde’’ adlı eserinde, Snelman din adamlarına özetle şöyle sesleniyor ’’Ben sizleri suçlamıyorum, ben kendimi ve bütün halkı suçluyorum, sizler gökten gelmediniz, bu toplumun içinden çıktınız, bu toplumun bir parçasısınız.

Toplumun içinde, dürüst tüccar, dürüst üretici, dürüst eğitimci, dürüst doktor, dürüst siyasetçi, dürüst avukat kaç tane ise o kadar da dürüst din adamı vardır. Hepimiz birbirimizin yansımasıyız.

Tüm bunlara rağmen bazı meslekler veya bazı statüdeki insanlar daha fazla eleştirilir?

Bunun sebebi insanları içlerindeki ön yargılar, taassuplar ve kinleridir.

Ahlaklı bir insan genellemelerden sakınır, yanlışı kim yaparsa yapsın eleştirir ve düzeltmeye çalışır.